JibJoy

My photo
กรุงเทพฯ (Bangkok), Thailand
I am a slow walker, but I never walk backwards.

Saturday, 7 January 2012

Part of Speech

องค์ประกอบของประโยค
-------------------------------------------
           
            องค์ประกอบภายในประโยคคือส่วนเล็กๆในประโยคไม่ว่าจะเป็นคำหรือวลีที่ถูกเรียงร้อยด้วยไวยากรณ์ เมื่อส่วนเล็กๆนี้ถูกประกอบกันเข้าจากหลายๆส่วน ก็จะกลายมาเป็นข้อความหรือบทความในประโยคที่สามารถสื่อสารกันเข้าใจและสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันมากยิ่งขึ้น ซึ่งองค์ประกอบเล็กๆในประโยคนี้จะประกอบด้วยคำหรือวลี

-------------------------------------------

Part of Speech

        หมายถึง คำประเภทต่างๆที่อยู่ภายในประโยคซึ่งโดยปกติทั่วไปแล้ว Part of Speech มีอยู่ 8 ประเภทด้วยกันดังนี้

                                ชนิดของคำ                                                          ความหมาย
                                Noun                                คำนาม
                                Pronoun                           คำสรรพนาม
                                Verb                                 คำกริยา
                                Adverb                             คำกริยาวิเศษณ์
                                Adjective                          คำคุณศัพท์
                                Preposition                      คำบุพบท
                                Conjunction                      คำสันธาน
                                Interjection                       คำอุทาน

          เมื่อเรากล่าวถึง Part of Speech ในภาษาอังกฤษแล้วมันก็เปรียบเสมือนพื้นฐานของภาษาอังกฤษ ถ้าหากเราสามารถจดจำหรือสามารถแยกแยะ Part of Speech ของคำศัพท์ในแต่ละคำและสามารถใช้คำศัพท์ให้สอดคล้องสัมพันธ์ระหว่างประธานกับภาคแสดงและส่วนต่างๆภายในประโยคมันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะสื่อสารหรือทำความเข้าใจกับภาษาอังกฤษไม่ว่าจะเป็นรูปแบบการพูดหรือรูปแบบการเขียนในภาษาอังกฤษ



        Noun

                คือ คำนาม คำที่ใช้เรียก คน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ อาชีพ กีฬาชนิดต่างๆ หรือความคิดทั่วๆไป
               
                ตัวอย่างเช่น   Marisa, Thailand, vegetable, the open air market, mother, teacher, paper, girl, playground, religion, despair

        Pronoun

        คือ คำสรรพนาม ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่ใช้เรียกแทนชื่อคำนามเพื่อหลีกเลี่ยงการกล่าวซ้ำ

                ตัวอย่างเช่น   he, she, it, I, you, we, they, him, her, me, us, them, his, her, its, my, your, our, their, hers, mine, yours, ours, theirs, yourself, themselves, ourselves, myself

        Verb
       
        คือ คำกริยา ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่ใช้แสดงอาการของคำนาม หรือการแสดงท่าทางของคำนามว่าประธานตัวนั้นๆทำอาการอย่างไรเช่น The horse runs. จะเห็นได้ว่า run นั้นเป็นภาคแสดงของประโยคเพื่อบอกอาการของประธานในประโยคนั่นเอง

                ตัวอย่างเช่น   walk, keep, swim, go, bring, think, get, write, study

        Adverb
       
        คือ กริยาวิเศษณ์ ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่ขยายคำกริยาขยายคำคุณศัพท์และขยายกริยาวิเศษณ์ด้วยกันเอง เพื่อบอกลักษณะอาการของคำที่มันไปขยาย

                ตัวอย่างเช่น   always, sometime, beautifully, comfortably, fast, carefully


        Adjective

        คือ คำคุณศัพท์ ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่ขยายคำนามเพื่อบอกถึงคุณลักษณะ คุณภาพ ปริมาณ จำนวน  หรือสีของคำนามที่มันไปขยาย

                ตัวอย่างเช่น   black, fantastic, friendly, careful, successful, many

        Preposition

        คือ คำบุพบท ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่เชื่อมระหว่างคำภายในประโยค และเพื่อนเป็นการบอกตำแหน่งของประธาน

                ตัวอย่างเช่น   in, on, at, among, to, into

        Conjunction

        คือ คำสันธาน ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่เชื่อมประโยคที่ 1 กับที่ 2 ซึ่งเราจะเรียกประโยคที่ใช้คำสันธานว่า “ประโยคความรวม” นั่นเอง

                ตัวอย่างเช่น   nor, and, therefore, but, moreover

        Interjection

        คือ คำอุทาน ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่แสดงอาการ ตกใจ ดีใจ เสียใจ ประหลาดใจ หรือเจ็บปวดของประธานในประโยคอย่างทันทีทันใด

                ตัวอย่างเช่น   Oops!, Ouch!, Oh!, Oh my God!


Reference : ครูแทน.(2552).ไวยากรณ์อังกฤษง่ายนิดเดียว. พิมพ์ครั้งที่1. กรุงเ้ทพฯ : บริษัท ฐานบันฑิต จำกัด (มหาชน)

No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.