องค์ประกอบของประโยค
-------------------------------------------
องค์ประกอบภายในประโยคคือส่วนเล็กๆในประโยคไม่ว่าจะเป็นคำหรือวลีที่ถูกเรียงร้อยด้วยไวยากรณ์ เมื่อส่วนเล็กๆนี้ถูกประกอบกันเข้าจากหลายๆส่วน ก็จะกลายมาเป็นข้อความหรือบทความในประโยคที่สามารถสื่อสารกันเข้าใจและสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันมากยิ่งขึ้น ซึ่งองค์ประกอบเล็กๆในประโยคนี้จะประกอบด้วยคำหรือวลี
-------------------------------------------
Part of Speech
หมายถึง คำประเภทต่างๆที่อยู่ภายในประโยคซึ่งโดยปกติทั่วไปแล้ว Part of Speech มีอยู่ 8 ประเภทด้วยกันดังนี้
ชนิดของคำ ความหมาย
Noun คำนาม
Pronoun คำสรรพนาม
Verb คำกริยา
Adverb คำกริยาวิเศษณ์
Adjective คำคุณศัพท์
Preposition คำบุพบท
Conjunction คำสันธาน
Interjection คำอุทาน
เมื่อเรากล่าวถึง Part of Speech ในภาษาอังกฤษแล้วมันก็เปรียบเสมือนพื้นฐานของภาษาอังกฤษ ถ้าหากเราสามารถจดจำหรือสามารถแยกแยะ Part of Speech ของคำศัพท์ในแต่ละคำและสามารถใช้คำศัพท์ให้สอดคล้องสัมพันธ์ระหว่างประธานกับภาคแสดงและส่วนต่างๆภายในประโยคมันก็เป็นเรื่องง่ายที่จะสื่อสารหรือทำความเข้าใจกับภาษาอังกฤษไม่ว่าจะเป็นรูปแบบการพูดหรือรูปแบบการเขียนในภาษาอังกฤษ
Noun
คือ คำนาม คำที่ใช้เรียก คน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ อาชีพ กีฬาชนิดต่างๆ หรือความคิดทั่วๆไป
ตัวอย่างเช่น Marisa, Thailand, vegetable, the open air market, mother, teacher, paper, girl, playground, religion, despair
Pronoun
คือ คำสรรพนาม ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่ใช้เรียกแทนชื่อคำนามเพื่อหลีกเลี่ยงการกล่าวซ้ำ
ตัวอย่างเช่น he, she, it, I, you, we, they, him, her, me, us, them, his, her, its, my, your, our, their, hers, mine, yours, ours, theirs, yourself, themselves, ourselves, myself
Verb
คือ คำกริยา ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่ใช้แสดงอาการของคำนาม หรือการแสดงท่าทางของคำนามว่าประธานตัวนั้นๆทำอาการอย่างไรเช่น The horse runs. จะเห็นได้ว่า run นั้นเป็นภาคแสดงของประโยคเพื่อบอกอาการของประธานในประโยคนั่นเอง
ตัวอย่างเช่น walk, keep, swim, go, bring, think, get, write, study
Adverb
คือ กริยาวิเศษณ์ ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่ขยายคำกริยาขยายคำคุณศัพท์และขยายกริยาวิเศษณ์ด้วยกันเอง เพื่อบอกลักษณะอาการของคำที่มันไปขยาย
ตัวอย่างเช่น always, sometime, beautifully, comfortably, fast, carefully
Adjective
คือ คำคุณศัพท์ ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่ขยายคำนามเพื่อบอกถึงคุณลักษณะ คุณภาพ ปริมาณ จำนวน หรือสีของคำนามที่มันไปขยาย
ตัวอย่างเช่น black, fantastic, friendly, careful, successful, many
Preposition
คือ คำบุพบท ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่เชื่อมระหว่างคำภายในประโยค และเพื่อนเป็นการบอกตำแหน่งของประธาน
ตัวอย่างเช่น in, on, at, among, to, into
Conjunction
คือ คำสันธาน ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่เชื่อมประโยคที่ 1 กับที่ 2 ซึ่งเราจะเรียกประโยคที่ใช้คำสันธานว่า “ประโยคความรวม” นั่นเอง
ตัวอย่างเช่น nor, and, therefore, but, moreover
Interjection
คือ คำอุทาน ซึ่งเป็นคำที่ทำหน้าที่แสดงอาการ ตกใจ ดีใจ เสียใจ ประหลาดใจ หรือเจ็บปวดของประธานในประโยคอย่างทันทีทันใด
ตัวอย่างเช่น Oops!, Ouch!, Oh!, Oh my God!
Reference : ครูแทน.(2552).ไวยากรณ์อังกฤษง่ายนิดเดียว. พิมพ์ครั้งที่1. กรุงเ้ทพฯ : บริษัท ฐานบันฑิต จำกัด (มหาชน)
Reference : ครูแทน.(2552).ไวยากรณ์อังกฤษง่ายนิดเดียว. พิมพ์ครั้งที่1. กรุงเ้ทพฯ : บริษัท ฐานบันฑิต จำกัด (มหาชน)
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.